Nace este blogue tras terme asombrado, conmovido e incluso ensoñado a lectura dalgúns dos vosos poemas, das vosas letras, das vosas ansias. Nace nestes tempos revoltos para a lírica en que novamente parece verse vilipendiada, tanto en forma de verso como de prosa como de libre expresión da persoa. Nace porque sodes capaces de poñer nos ollos o brillo que nos falta a aquelas persoas que levamos tempo nestas sendas. Nace porque sodes, estades, existides, pensades...
Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.
29 maio 2008
ti
SUSANA DI QUE A POESÍA
HAI QUE VIVILA E SENTILA
EU XA A VIVÍN E SENTÍN
O TEU CARÓN
PORQUE
POESÍA ES TI.
AÍ QUEDA OUTRO ESPERO QUE ME COMENTEDES .JEJJE VEÑA ADEU BIKIÑOS
2 comentários:
sei que hai poesía se ti me miras.
non hai dúbida
é
tarde máxica envolveita no río.
que bonito este poema...!! ^^
non hai dúbida de que ti es poesía pequeno...
m...
gustoume o poema que leches no botellón ;).. porque sería?? =)
Postar um comentário