estamos, somos, expresámonos

Nace este blogue tras terme asombrado, conmovido e incluso ensoñado a lectura dalgúns dos vosos poemas, das vosas letras, das vosas ansias. Nace nestes tempos revoltos para a lírica en que novamente parece verse vilipendiada, tanto en forma de verso como de prosa como de libre expresión da persoa. Nace porque sodes capaces de poñer nos ollos o brillo que nos falta a aquelas persoas que levamos tempo nestas sendas. Nace porque sodes, estades, existides, pensades...

Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.

11 maio 2008

perderme

O día que comece a odiarte
será o día
en que verdadeiramente
te ame.






espero que vos guste!!non é para ninguén en especial...ou quizais si,aínda non o sei!!:-(


besiños -_-*

4 comentários:

Anônimo disse...

oa!!! gústame pola bevedade que posee porque en tan poucas palabaras podes expresar un milleiro de cousas moi ben .en canto o cvontido e brve pero conciso e concreto moi bo
bikiños

xenevra disse...

é para nós en especial e en particular; para nós que gozamos coas túas letras antitéticas.
Rotundo, profundo, iracundo ;)))

SilviA*!! disse...

preciosa a forma en que expresa sentimentos tan fortes en tan poucas palabras!!!! ;)

Anônimo disse...

nn hai nada máis que dicir... como xa dixeron e incrible o xeito q "sconds" tanto en tan poucas palabras!
moi bo poema! segue así!