Quixera poder explicar
a sensación que producen
as notas desa canción
se petan no meu corazón.
Quixera poder describir
o xeito no que me amas,
o modo en que corren as túas mans pola miña espalda
ata o centro do meu ser.
O que sinto
se me bicas e apertas, fortemente.
Cando descubrimos novos espazos
que nos fan estremecer.
Os teus dedos tócanme
do mesmo xeito que as cancións...
Docemente como unha balada,
e coa forza do peor heavy...
Aprendo a quererte así, deste xeito abafante.
Novos momentos de paixón, dúas palabras que matan
e fanme crer que o mundo deixa de existir despois de ti:
quérote tanto...
Espero que me digades o que vos parece!!!!
Bkñsssssss =)
5 comentários:
encantame...rotundo...jeje.No de verás moi bo... dúas preguntas
1.-e teu o poema?
2.- si e teu canto tardaxes en facelo(e moi bo)perecemo...
Bueno a temática ta moi ben...e a mais...espero que sigas asi...+
moitos bks xao!
pois claro que é meu ;)..
pois.. eu diría que uns 10 minutos.. xD (non os penso moito, non..)
Empezar dicindo uqe a forza que transmite eé brutal, asi como a sonoridade que e fantastica porque vai desde muy lento a ta que a atension entre os dous e má xima .Moi bo o poema .Veña segue a si
adeus
KEROT MOito
bikiños
quizais os poemas nazan dos momentos máis fugaces, deses sentimentos que se enredan nas palabras e xa non terman ata que dan saído. Quizais sexan as palabras as que tiran polos sentimentos ata facelos presentes... Pero hai que sentir así, hai que coñecer a linguaxe, hai que saber como enredarse no aire que has a levar
Es boa, eh?? ;)))
vaites se é boa!! mimá silviña... a verdade que escribes fantásticamente... transmites en moito en poucas liñas, rotundo e apaixoante... de verdade encantame como escribes. seguir así!
Postar um comentário