Coñecinte cando o mundo se che viña enriba,
estabas totalmente desfeito.
Non sei porque nin como, abrazámonos..
os dous sentimos que había algo mais...
todo se consumiu nun intre
non durou nin tres segundos...
xa estabamos separados..
Tres anos despois,
soa e sentada na rúa
alguén se sentou ó meu carón,
coñeciao á perfección,
sen embargo, non fun quen de miralo,
tiña medo de volvelo perder,
supliqueille que se fora..
pero non o fixo,
funme e seguíame,
non me daba separado del,
enganchoume de tal xeito..
que non me quedou outra que
miralo os ollos....
estabas totalmente desfeito.
Non sei porque nin como, abrazámonos..
os dous sentimos que había algo mais...
todo se consumiu nun intre
non durou nin tres segundos...
xa estabamos separados..
Tres anos despois,
soa e sentada na rúa
alguén se sentou ó meu carón,
coñeciao á perfección,
sen embargo, non fun quen de miralo,
tiña medo de volvelo perder,
supliqueille que se fora..
pero non o fixo,
funme e seguíame,
non me daba separado del,
enganchoume de tal xeito..
que non me quedou outra que
miralo os ollos....
Ola! pois outra vez subo un poema da Águeda, ela pidemo e eu obedezco jeje, e xa non fai falta que diga nada máis.. :P jeje
biquiños.
3 comentários:
Vale, pero xa lle mandei a autorización para que publique ela cando queira.
Mañá fáloche do poema, dese que nace dos teus ollos e transfunde as túas letras, dese que pervive ao longo do tempo enredado no aire dunha rúa, que foi pero xa non é, mais as dúas sabemos que volverá ser. Quizais noutros brazos, quizais noutros beixos, pero volverá engancharse na mirada por tres segundos... ;)
pois que comentar deste precioso poema, me encanta e que nos mostra como nha muller se enamora dun home .despois este vise ,e ao cabo de tres anos volve para querela ,pero ela opón resistencia,pero o final ,acaba caendo no seu amor de novo.en canto a sonorización do poema paraceme boa ainda que algunhas rimas non son apropiadas nalgúns casos( opinión mña,que quede claro),,jjj e na mais que me encanta e punto. Pois nada espero que o comentario estea ben feito ainda que é un pouchiño cutre jejejej xao
bikiños
hola!!!!
pois o poema paréceme precioso!!
encántame como escribes águeda ;).. este é o k está pegado na columna non? =).. quedeime pasmada á mañá lendoo.. e ao rematar quedouseme ese sorriso de boba porque me encantou!! jj..
está moi ben porque a estructura ao comezo relata moi lento o que pasou en menos de tres segundos.. e logo de repente ese silenzo do poema enmarcan os tres anos seguintes..
fermoso!! =) =P
Postar um comentário