estamos, somos, expresámonos

Nace este blogue tras terme asombrado, conmovido e incluso ensoñado a lectura dalgúns dos vosos poemas, das vosas letras, das vosas ansias. Nace nestes tempos revoltos para a lírica en que novamente parece verse vilipendiada, tanto en forma de verso como de prosa como de libre expresión da persoa. Nace porque sodes capaces de poñer nos ollos o brillo que nos falta a aquelas persoas que levamos tempo nestas sendas. Nace porque sodes, estades, existides, pensades...

Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.

29 maio 2008

odio-te

comprobei que desde o amor ó odio só hai un paso
volverei amar...


autora: Noelia
grazas os meus que me apoian
volvo ser a presoa que un dia se foi...porque eles...
deronme forzas paa escriche este poema...
porque coas miña entrañas xuro volver amara pero nunca a un ser coma ti...porque insisto que non merezo ser humilllada por un malnacido!!
porque amar é un mundo marabilloso no cal quero volverei vivir..
para un ser desprezable...

2 comentários:

Anônimo disse...

pois nad decir qe este poemas estan cheos de vida e por certo son de noelia unha compañerira que me pediu se llos colgaba .
estan moi ben espero que algun dia chegues a ser unha famsa poeta porque de verdade que me fascinanan jejejej pois nada deixvos e espero que vos gustene e xa sabedes comentade por favro adeus ta mañana no botellón poetico...
todo aquel qe queira vir no salon deactos na hora do recreo comilon gartis dedicada á poesia jejej querovos a toos bikiños

estades todos invitados

xenevra disse...

Non hai ningún ser que sexa desprezábel, só hai xente que nos transmite sentimentos desprezábeis. O poema non é para esa xente, é para ti, para liberar a dolor, para deixar saír envolveito nas palabras todo aquilo que non pode ser silenciado; porque o silencio, ás veces, é unha prisión horríbel.