A SEREA ACHANDO O SEU MAR
Quixen ser serea pero
faltábame un mar onde nadar
quixen ser fada pero non
puiden facer os teus desexos realidade.
Agora son dona do vento
da lúa e do sol porque
cada un apórtame a enerxía
para chegar xunto a ...TI
Comezarei por poñerme fermosa
buscarei amiña esencia
para deixala o meu paso
para deixala na túa pel.
Pasarei a buscarte
vivirei ó máximo, disfrutarei
da maxia que me da a lúa
e xunto coa noite:VIVIREITE.
Será unha noite máxica
unha noite para non esquecer
poseerei a lúa e o teu corpo
como dona da néboa que cobre
o meu rostro
Enxugarei os meu beizos
na túa mirada
nadarei no teu corpo
como serea que non atopou o seu mar
pois nada aqui deixovos un dos poemas máis fermoso que a miña compañeira Noelia compuxo.esperoq eu o disfrutedes.......
Um comentário:
magnífico; sen máis.
Postar um comentário