Ia ser a mellor,
unha noite marabillosa.
Todas tiñamos plans,
uns plans...
Todo se quedou niso,
nuns plans,
nun soño.
Todo saiu do revés.
Houbo quen non veu,
e quen veu pero marchou...
Pese a sairnos case todo mal,
foi unha noite
para non esquecer!
E todo , todo grazas
a elas, a unhas amigas
sen as que eu,
non sería nada..!!
O poema penso que está claro a quen vai dedicado non?? =) vai por elas, por unhas amigas xeniais, que pase o que pase sempre están aí!!
Espero que vos guste, ou polo menos que non vos desguste moito :P
bicos, querovos!!
5 comentários:
bueeeenoooo.. outro poemazo da prima!! =)..
é moi chulo adicarlle un poema á amizade.. porque eso é algo que nunca se perde e que hai que saber coidar e valorar!!..
gústame a foto.. e como puxeches o texto e todoo..
eeee que xa sabes a seguir así!! =P..
besazoooO*
algunhas veces o importante é a intención e neste caso, coma ti dis, está clara. As túas amigas son afortunadas.
ola pitufiña!!
pos este poema esta cheo de sentimentos!! os cales non sempre foron malos porque a pesar de que houbo cousas q faltaron estivestes ai para pasalo o mellor q se puido!!eu tamen vos dou as grazas porque ate q me fun...pasei todo o tempo rindo!!jeeejj
bks!!
oliñas wapisima!!
tampouco foi tan mala ou jejeje, aunque podia ser moito mellor a verdad pero bueno sempre ai personiñas que che alegran o dia neste caso a noite....xa o pasaremos mellor...outro dia será....jejeje....xa sabes onde estou(enferma, pero amiga sigo sendo igual)...jejeje
querote!!
ola!!por fin me paso por aquí.
Un poema que resume moi ben esa noite, que tampouco foi tan mala, porque como dis ti, estaban as nosas amigas, e mentres estén elas todo é mellor.
a seguir así!!
teño que animarme e subir un, aínda que esto non é o meu..pero algún virame a inspiración.
bks
Postar um comentário