estamos, somos, expresámonos

Nace este blogue tras terme asombrado, conmovido e incluso ensoñado a lectura dalgúns dos vosos poemas, das vosas letras, das vosas ansias. Nace nestes tempos revoltos para a lírica en que novamente parece verse vilipendiada, tanto en forma de verso como de prosa como de libre expresión da persoa. Nace porque sodes capaces de poñer nos ollos o brillo que nos falta a aquelas persoas que levamos tempo nestas sendas. Nace porque sodes, estades, existides, pensades...

Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.

03 julho 2009

Iluso

Es un iluso
Ela nunca che fará caso
El non a merece,
Pero quéreo,
e meréceo, unha e mil veces.
Volverá a deixala tirada,
e ela volverá con el.
Porque o quere.
Porque o ama coma ti a ela

Nunca sentirá o mesmo por ti
Nunca che fará caso.
Se sigues loitando por ela,
quedaraste só,
perderalo todo pouco a pouco,
a túa vida seguirase desmoronando

Estás loitando contra o seu amor
Estás loitando contra ela,
contra os seus desexos,
os que dis querer cumplir,
querer protexer.
Polos que darías a vida.
Pois entón, faino,
a tua vida non vale tanto,
tanto como a sua felicidade.
A tua vida non vale nada.

Deixa que sexa feliz.
Deixa que sexa libre.
Ela está coa persoa que ama
Era feliz antes de coñecerte,
e serao cando se esqueza de ti.
Non te necesita, prefríete lonxe,
onde non te poida ver,
onde non te poida escoitar.
Non midas a tua forza coa do seu amor,
só podes perder,
só a fas perder a ela.

Desiste do teu empeño
Abandoa esas ideas,
as que te impulsan a seguir,
a seguir torturándoa,
a seguir a molestala,
a seguir a dañar a sua felicidade,
a sua alegría.
A sua felicidade é a tua felicidade,
pois entón,
non destroces a tua felicidade.

Se sofres,
ela non sufrirá.
Se choras,
ela non chorará.
Non lle importas.
Sábelo, e ignóralo.
Deixa de insistir.
Non mereces a pena para ela.

Ti non vales nada.


Iago Seijas

Nenhum comentário: