estamos, somos, expresámonos

Nace este blogue tras terme asombrado, conmovido e incluso ensoñado a lectura dalgúns dos vosos poemas, das vosas letras, das vosas ansias. Nace nestes tempos revoltos para a lírica en que novamente parece verse vilipendiada, tanto en forma de verso como de prosa como de libre expresión da persoa. Nace porque sodes capaces de poñer nos ollos o brillo que nos falta a aquelas persoas que levamos tempo nestas sendas. Nace porque sodes, estades, existides, pensades...

Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.

28 setembro 2008


Camiñando estaba,
o día que te coñecín.
Percorrendo as rúas
deste barrio gris.

Baixo a choiva
me atopaba,
nun día eterno
sin fin.

Ti chegaches
cun paraugas,
que abriches
só para min.

Así pasaron as horas,
seguimos a camiñar.
Xuntos
ata o final do mar.


...


espero que vos gustase
sil&love