TI!!!

TI
De ti na miña mente só queda unha esvaída sombra,
unha forte dor que se me crava
coma uns témpanos de xeo contra os meus gumes.

Precísote...
Atérrame que me podas esquecer
Non podes negar que entre nós existiu algo.

Éme imposible pensar,
o mundo seméllame sen sentido
Axúdame a volver ser eu
É moi sinxelo
Só te quero...
a ti.

O MUNDO (DISTANZAS)...

Ves o mundo ao redor.
Que xira,
xira,
e xira.

Mentres, ti, soa, aquí, no medio deles...
Maldís a túa existencia
e a túa felicidade que escachou en 1000 anacos...
Quixeras ser coma eles.

Pero non dis nada, por temor de molestalos...
"Lanza unha vez máis os dados.."
Xoga a ter sorte e aférrate a ese anxo..
quizais che dea sorte, e atopes a felicidade.

E ves o mundo ao redor,
Que xira,
xira,
e segue a xirar...

Silvia

hoxe

Alba

..........................................................................................

hoxe non lembrei,vivín

hoxe vin o mundo nos teus ollos

sorrín sinceiramente

escribinche poemas nos teus beizos

e escoiteiche os monólogos,

non me gusta falar cando me contas historias

adoro escoitarte porque me perdo

porque contas todo co vento.

Hoxe dinche as grazas por decirme o que máis desexaba escoitar:

Tes uns ollos preciosos!

Hoxe rin e case choro

Hoxe comería o mundo,comeríate

Porque ti es ar,es soño

Es sempre bos recordos e tamén silencios

Hoxe estiven no lugar máis fermoso

No recuncho de fondo de pantalla

Hoxe abraceite un sinfín de veces e

seguiriate abrazando outras tantas

Hoxe repetiría isto miles de venres e sábados

Hoxe fugaríame para Italia...e con isto, dígocho todo…

por ser como eres!!!

ti es
esperanza
sorriso
lembranzas
soños
bos momentos
silenzos
miradas
coversas
complicidade
coñecemento
loucuras
agarimos
desexo
es capaz de
escoitarme
entenderme
sorrirme sinceiramente
abrazarme
bicarme
es o único que
saca mil sorrisos cando chove
meaxuda
me aposta ceas imposibles
está nos bos e malos momentos
ves onda mín aínda que haxa temporal
fai que os problemas teñan solución
fai que teña ganas de ir ler ó parque
me fai crer que son boa
me quere tal e como son, si,así.
ti es en dúas verbas :UN BO AMIGO!!!!!

pois nada deixovos aqui este poema que me gusta moito e que mo dedicou unha persoa moi especial para min

que opinads del????contestade

bikiños

soñando esquecementos

Na noite que me precede,

fun a máis feliz do mundo.

Agora sego a selo,

pero por motivos moi distintos...

funo porque me quixeche

e sono porque te esquecin!!

Sofía

lágrimas conxeladas no invisíbel

bueno.. xa sabía que iba estar miguel de primeiro!!!! ;) (k x certo o poema está moi bonito!!!!)
e aquí estou eu igual.. deixo este que está en galego.. aínda que me parece moi triste.. (non recordo cando o escribín) pero nese momento saíume.. e gústame moito.. =)


todo é calma infinita..
a nena bonita apagouse
na súa cara feliz xa non brilla
esa estrela de prata que algún día tivo por sorriso

a nena xa non chora
neste lugar non existen as bágoas
os sentimentos esnaquízanse pouco a pouco
a felicidade morreu, aquí non hai espazo

naquel lugar que algún día soñara
repousan agora todos os seus medos
cando todo se acaba
queda en calma

pensa naquel tempo
en que desexaba desaparecer para sempre
naqueles días en que estivo ao lado de todo o que máis aprezaba
e constantemente se queixaba de todo

pensa
e non en balde
recorda
cada día defraudante

nunca se dera de conta do valioso da vida
ata perdela
nunca pensara en aproveitar cada segundo
pensaba que ela non merecía aquilo

tódalas persoas que a acompañaban día a día
molestaban
tódolos sentimentos e os pensamentos
o mundo era demasiado cruel, debía deixalo

ata que o decidiu por si mesma
un profundo corte sería suficinte
agora non pode deixar de arrepentirse
agora é demasiado tarde

as súas lágrimas seguen sendo invisibles
os sentimentos están conxelados
dende aquel lugar pode observar o seu corpo inerte
pero a súa alma e o seu corazón,,,

aínda laten...



espero que a min tamén me digades que vos parece =)
un saudo, Silvia
bicos!!

28/4/08

o sol e a lúa

pois nada que hoxe estreo este apartado novo onde podemos poñer os nosos poemas de creacion propio ,eu como xa prometin poñerei un poema que me gusta moito e que fai pensar en todos o smomentos que vivin
ai vai, espero que vos guste:

na noite que me precede
fun feliz ao teu carón
aquela, aquela noite
os teus dedos esvaraban
polo meu corpo
as túas verbas agarimabanme,
xuntos formamos
unha eclipse,

como ti ben sabes
eu sol e ti a miña lúa.

pois aqui queda.quero saber a vosa opinión !!!!
aburiño
bikiños

Miguel

27/4/08

estamos, somos, expresamos

Nace porque sen as vosas letras o mundo sería menos habitábel.