| 13/04/2008 | ||
| ti,tan só ti cansa,triste,sola e aburrida asi pasan as tardes de inverno. hoxe chove chove para os namorados para que os namorados choren. fai frío e eu pérdome nos recunchos desta habitación. as noites xa non son o que eran agora xa non estás xa nadie me pode dar os teus bicos, xa non me podo escapar para a túa cama e que me des os abrazos inesquecebles,aínda os lembro... sabes??? cortáronme as ás e agora xa nn podo voar... agora só vivo para marchar contigo... esa é a viaxe que máis desexo!!! si,para estar o teu lado... para repetir eses abrazos. ti es o único k tiñas ollos máxicos e deixáchesmos...só a min gardareinos,coma o maior tesouro da historia da humanidade. todos pensarán que este é un poema para un amor pasado ou presente pero eu ben sei que ti es o único,o único que amrei,o único que me amou... dentro de min,eles brilan máis ca o sol... lémbrote ...............nadie morre mentres alguén o recorda...........eu recordareite sempre............................................... | ||
autora: Alba
3 comentários:
encantoume isto de "todos pensarán que este é un poema para un
amor pasado ou presente"
simplemente, sublime. Xoga con todo o anterior adiantando esperanzas que caen e veñen e vanse e volven e, ao final, só sabemos que non sabemos. Tópico típico o dos ollos ;)))
Encántame tmn o xogo "chove para que os namorados choren"
(e podemos poñer vai frío no canto de fai frío???)
joo e que no momento chegame a inspiración e non me poño a pensar nesas cousas...:-((((
no próximo pensareino!!!!xdxd
un saudiño
beladurminte*
o poema è incrible!!
precioso bela ^^!!!!
bsñss
brancaneves*? ;)
Postar um comentário