TI
De ti na miña mente só queda unha esvaída sombra,
unha forte dor que se me crava
coma uns témpanos de xeo contra os meus gumes.
Precísote...
Atérrame que me podas esquecer
Non podes negar que entre nós existiu algo.
Éme imposible pensar,
o mundo seméllame sen sentido
Axúdame a volver ser eu
É moi sinxelo
Só te quero...
a ti.
3 comentários:
o poema é precioso!!..
semella k transmite a dor e a queixa k ás veces che fai sentir o amor..
é chulísimo..
non sei pero mentras o lía parecía que o pulso do corazón me fose levando liña a liña ata o final..
sen palabras!! =)
ola que tal???
o poema gustame moito moitisimo......veña aburiño
contundente, preciso, precioso!!
coma uns gumes xeados son ás veces as sombras, que parecen esvaídas, pero permanecen; e son estas as que máis doen cando chega o silencio, pero tamén as que máis pracer deron á luz do sol ;))
Postar um comentário